Refleksje emeryta…
Czy można zapomnieć o kraju, w którym wyrośliśmy i w którym wychowaliśmy się? O kraju, który nauczył nas miłości do sztuki i literatury. O kraju, który przytulał nas, kiedy nad naszymi głowami szalała burza. Próbowałem… Aż tu pewnego razu usłyszałem „złoty” głos Eugenii (pewny jestem, że cała clevelandzka Polonia zna ten piękny i charakterystyczny głos). Zalecała obiady w Centrum. No i zaczęło się. Postanowiliśmy z moją Najdroższą przypomnieć sobie jak wspaniale smakuje polska kuchnia. Poszliśmy do Centrum na lunch. Najpierw dopadła nas Alicja Chwals. Kiedy dowiedziała się o naszym wykształceniu zaproponowała abyśmy wzięli udział w życiu kulturalnym Centrum. Dała mi do przeczytania książkę (a bibliotekę miała nieprzeciętną) o Tamarze Łempickiej i poprosiła abym przygotował wykład o tej oryginalnej polskiej malarce. Zadanie wykonałem. Potem pojawił się Stanisław. Poprosił abyśmy przyszli na zebranie redakcji Forum. Dowiedział się, że jesteśmy obydwoje magistrami sztuk pięknych i zachęcał nas do wzięcia udziału w działalności tego wydawnictwa PACC. Na zebranie przyszliśmy i tak się zaczęła nasza „podróż” z Forum.

Tak jak w życiu, tak i w naszym małym świecie różnie bywało. Nawiązywaliśmy znajomości i przyjaźnie, były też kłótnie i niesnaski. Stanisław miał ambicje, bo w skład Forum wchodzili i doktorowie, i magistrowie, i profesorowie, jednym słowem śmietanka Polonii. Nasze teksty były także „koszerne”, nad tym czuwał ks. Jerzy. I tak płynął rok za rokiem, od Christmas party do poświęcanych jajek wielkanocnych… Od czasu do czasu okazywało się, że artykuły były za polityczne, albo wykraczały poza wyznaczone normy. Wtedy rozpoczynały się dyskusje, czasami nawet na walnych zebraniach PACC… Ale jakoś to szło, liberałowie i konserwatyści potrafili być przyzwoici dla siebie. Aż tu nagle nastąpił rok 2016 i wszystko się zmieniło. Dlaczego? Tego nie mogę napisać, byłoby za politycznie. I oto upłynęło dwadzieścia lat działalności Forum. Czas na podziękowania i celebrowanie. Czas także na refleksje i nadzieje. Jeśli zaś chodzi o mnie, milo mi że miałem możliwość uczestniczenia w takim niecodziennym towarzystwie. Życzę Forum następnych dwudziestu lat!
Józef Hart